به گزارش بولتن نیوز، پخش «جوکر» با حضور بانوان به منزله فصل تازهای نه فقط در بین رئالیتی شوها که در حوزه برنامه‌سازی محسوب می‌شود چرا که تا پیش از این، حضور جمعی از زنان در قالب برنامه‌ای طنز با چنین قالبی سابقه نداشته است. شاید به همین دلیل است که این برنامه پیش از پخش آن مورد هجمه و پیش‌داوری قرار گرفت.
با تمام اینها انتشار بی‌حاشیه دو قسمت از جوکر خانم‌ها با حضور رویا میرعلمی، سوسن پرور، گیتی قاسمی، متین ستوده، ژاله صامتی، الیکا عبدالرزاقی، نرگس محمدی و ناهید مسلمی نشان داد که ماجرا آنطور که برخی فکر می‌کردند نیست و این جوکر نه تنها منافاتی با عفت و چارچوب‌های موجود در تولید یک برنامه ندارد بلکه باب تازهای برای ساخت تولیدات دیگر در این فضا شده است.
شرکت‌کنندگان زن در این برنامه با ارائه عملکردی درخشان و خلاقانه، توانستند ثابت کنند که زنان نیز می‌توانند در چنین فضایی رقابت کرده و مخاطبان را به خنده و تفریح دعوت کنند. همچنین، شوخی‌های مطرح شده در این برنامه، اگرچه طنزآمیز بودند، اما از حد فراتر نرفتند و به هیچ وجه توهین یا تحقیرآمیز نبودند.
یکی از مهم‌ترین وجوه تمایز این فصل با حضور خانم‌ها، شکل پیشروی برنامه و دیالوگ‌هایی است که بین شرکت‌کنندگان رد و بدل شد. دیالوگ، شوخی و جنس طنزی که در این فصل مشاهده می‌کنیم، بر مبنای استعداد و حس شوخ طبعی هر مهمان است و خبری از تیکه‌های نامناسب نیست. باید گفت، شکلی از طنز پالایش شده را در طول این جوکر می‌بینیم که آن را با بقیه هم‌گروهی‌هایش متفاوت کرده است.
همه اینها در سایه اخلاق‌مداری و به دور از حواشی اتفاق می‌افتد، روندی که نشان می‌دهد، می‌شود به دور از جنجال و حاشیه سراغ خلق قاب‌های تازه رفت.
همچنین یکی دیگر از مواردی که در این دو قسمت جلب توجه می‌کند، فضای رنگارنگ و دکور جذاب آن است که شرکت‌کنندگان با آسانسور به سمت آن می‌‌روند. محلی شبیه به آپارتمانی مدرن با وسایل خانه که قرار است شرکت‌کنندگان شش ساعت را در آنجا بگذرانند. در این بین انتخاب درست شرکت‌کنندگان از نسل‌های مختلف بازیگری را هم می‌توان برگ برنده این فصل از جوکر به حساب آورد.
با پخش این برنامه خط بطلانی بر روی بسیاری از پیش‌داوری‌ها کشیده شد و نشان داد که زنان نه تنها می‌توانند در عرصه‌های مختلف حضور فعال داشته باشند، بلکه می‌توانند در برنامه‌های طنزآمیز نیز بدرخشند و مخاطبان را به خود جذب کنند. همچنین، این برنامه یادآوری کرد که نباید بر اساس جنسیت و تابوهای محدود، قضاوت‌های عجولانه انجام داد و شکل‌گیری فضاهای تازه را محدود کرد، مثل خندیدن و خنداندن به سبک زنان که تا امروز با تحلیل‌های نادرست به تعویق افتاده بود اما پخش آن، نه تنها ترسناک نبود بلکه جای خالی همیشگی حضور خانم‌ها در این فضا را نیز تا اندازه‌ای پر کرد.
source