به گزارش شهرآرانیوز، بابک خواجهپاشا، فیلمساز و فیلمنامهنویس و بازیگر ایرانی، است که سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را در چهلویکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم در «آغوش درخت» دریافت کرد. او سابقه دستیاری کارگردان را در فیلمهای «محمد رسولالله(ص)»، «قصر شیرین» و «موقعیت مهدی» دارد. سال گذشته، فیلم «آبی روشن» او که درباره امامرضا(ع) است، نامزد ۷ سیمرغ بلورین در چهلودومین جشنواره فیلم فجر شد. حال بهبهانه روز ملی سینما، با او درباره وضعیت این روزهای سینمای ایران و چشمانداز آن به گفتگو پرداختیم که در ادامه میخوانید.
نگاه ژانریک، راهحل خلاصی سینما از جولان کمدیها
بابک خواجهپاشا درباره وضعیت گیشه و صنعت سینمای ایران، توضیح میدهد: خوشبختانه سینمای جوان در دوره پیش رو مضامین و اهداف امیدمحور را دنبال میکند که در دهههای گذشته آسیب دیده بود. فعالیت در این حوزه بسیار ارزشمند است. در جشنوارههای منطقهای سینمای جوان وجود نگاه ژانریک در آثار بسیار خوب بوده و هر شخصی میتواند در ژانر خاصی موفقتر باشد.
در آثار جشنوارهای، نگرش تقلیدی وجود دارد و این نگاه همزمان میتواند چندین جایزه بگیرد، اما اگر فیلمها بتوانند با نگاه و ژانر متفاوت، اثر موفقی خلق کنند، قطعاً به صنعت سینمای ما کمک میشود. اگر ما میخواهیم گیشه سینما از کمدی رها شود، تنها راهحلش داشتن نگاه ژانریک است؛ یعنی در تمام ژانرها، فیلم تولید کنیم و گیشه سینما را نجات دهیم.
فیلمنامه، خلأ اصلی در سینما
وی درباره خلأهای موجود در سینمای ایران میگوید: خلأ اصلی فیلمنامه است و باید بر روی این موضوع بیشتر کار کرد. به عبارت دیگر با رشد در ادبیات نمایشی، میتوانیم در سایر بخشها اثر بهتری تولید کنیم. من معتقدم باید برنامهریزی دقیقی برای برگزاری کارگاههای فیلمنامه داشته باشیم تا بتوانیم به آثار بهتری برسیم.
کارگردان فیلم سینمایی «آبی روشن» با اشاره به صدرنشینی فیلمهای کمدی و وضعیت فیلمهای اجتماعی تأکید میکند: در حال حاضر، ذائقه مخاطب به سمت سینمای سرگرمی گرایش پیدا کرده است. مخاطب بهنسبت تولید آثار، ذائقهاش تغییر میکند. احساسم بر این است که در سینمای اجتماعی، مضمون و گیشه همسو با هم حرکت کنند؛ یعنی شاید فیلمها باید سرگرمکنندهتر تولید شوند.
اهمیت شناخت مخاطب
وی با اشاره به تلاشهای سینماگران جوان و موفقیت آنها در این حوزه، میگوید: آدمها با توجه به تلاشی که میکنند، در جایگاهی که حقشان است قرار میگیرند و با تلاش، دغدغهمندی و توانایی میتوانند در سینما رشد کنند. به نظر من جای کافی برای همه هست و طبیعتاً هرچه هدفمندتر تلاش کنند، به جایگاه بهتری میرسند.
خواجهپاشا درباره آینده سینمای ایران میگوید: اگر قرار باشد با همین روند سرگرمی به سینمای ایران جان داده شود، بهمرور زمان آن را از دست میدهیم. سینمایی که دغدغهمند نباشد و هنر با آن عجین نشده باشد، به سمت افول خواهد رفت. امیدوارم مضامین سرگرمی و گیشه در کنار هم قرار بگیرند.
به گفته این هنرمند، شناخت مخاطب امر مهمی است و ما نباید مقلد سینمای دیگری باشیم؛ بنابراین باید بر اساس الگوهای فرهنگی و هویتی خودمان، از هر ژانری استفاده کنیم.
source