۱۷:۵۷ – ۱۴ آذر ۱۴۰۳
جشن مهرگان به‌عنوان بیست‌وپنجمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران در کمیته بین‌الدولی میراث‌فرهنگی یونسکو در پاراگوئه ثبت جهانی شد.
جشن مهرگان یکی از جشن‌های باستانی ایرانی است که به مناسبت مهر و دوستی برگزار می‌شود.
این جشن در فصل پاییز، به‌ویژه از اوایل مهرماه تا اوایل آبان‌ماه (اعتدال پاییزی) به صورت سالانه برگزار می‌شود. مهرگان نماد دوستی، محبت و اتحاد است و معمولاً با برگزاری مراسم خاصی همراه است.
در جشن مهرگان، مردم با یکدیگر دیدار می‌کنند، غذا‌های ویژ‌های می‌پزند و به تبادل هدایا می‌پردازند. همچنین در برخی مناطق، مراسمی مانند موسیقی نیز در این جشن برگزار می‌شود. در ادبیات فارسی نیز اشاره‌های زیادی به مهرگان وجود دارد که نشان‌دهنده اهمیت این جشن در فرهنگ و تاریخ ایران است. ایرانیان مهرگان را به‌عنوان یک جشن فرهنگی گرامی می‌دارند و آن را با برگزاری مراسم خاصی جشن می‌گیرند.
آداب و رسومی که در طول این مراسم انجام می‌شود، بر اساس اعتقادات اجراکنندگان آن منطقه خاص است.
هم مسلمانان و هم زرتشتیان در آیین برپایی سفره جشن مشترکند. هر دو جوامع غذا‌های مختلفی را مانند آجیل، شیرینی و نوشیدنی‌های خاص تهیه و سرو می‌کنند. موسیقی می‌نوازند و آواز می‌خوانند. هم مردان و هم زنان در انجام این مراسم نقش دارند.
شرایط آب و هوایی تعیین‌کننده خوراکی‌های سفره مهرگان از جمله انار، هندوانه، گلابی، لیموترش، انگور، خواربار، سیب، برنج و گندم است.
شرکت‌کنندگان شامل مرد و زن، پیر و جوان و همچنین کودکان هستند. علاوه بر این، جشن‌ها با مسابقات ورزشی محلی (کشتی) و نمایش همراه است. مکان برگزاری جشن‌ها متفاوت است.
source