تجربه‌گرایی در هنر | گفت‌و‌گو با احسان عظیمی‌مجاور، هنرمند ایرانی

به گزارش شهرآرانیوز؛ احسان عظیمی‌مجاور، هنرمند متولد مشهد است که در کارنامه هنری او، سه دهه تجربه در این رشته تخصصی و برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعدد در ایران و انگلیس و تجربه برگزاری دوره‌های آموزشی این هنر به چشم می‌خورد. 

توانایی او در حرکت بین واقع‌گرایی و انتزاع و تجربه تکنیک‌ها و مدیا‌های مختلف هنر تجسمی و مداومت در کار، او را به هنرمندی شاخص و چیره دست، تبدیل کرده است.

این هنرمند در گفت‌وگوی خبرنگار ما اظهار کرد: من با استعداد فطری در نقاشی به دنیا آمدم و در دوران مهد کودک، این استعداد کشف شد؛ به واسطه علاقه صورت گرفته، در مقاطع بعدی تحصیل، به هنرستان هنر‌های زیبای مشهد راه یافتم و مدرک دیپلم را در رشته طراحی گرافیک اخذ کردم، جایی که تاثیر بسزایی در روند رشد حرفه‌ای‌ام داشت و در ادامه مسیر برای تحصیل در رشته طراحی صنعتی، وارد دانشگاه شدم.

وی ادامه داد: پس از پایان دوره کارشناسی با جدیت بیشتری به نقاشی پرداختم و در همین دوره به یادگیری چاپ دستی نیز ادامه دادم. همچنین در این دوره اقدام به برپایی نمایشگاه انفرادی آثار خود در گالری آرتین مشهد کرده و در چندین نمایشگاه گروهی و فراخوان شرکت کردم.

عظیمی مجاور ادامه داد: مفتخر به آن هستم که در فراخوان “هنرمند منتخب نسل نو” که در گالری شیرین تهران برگزار شد و رقابت میان هنرمندان کمتر از ۳۵ سال دایر بود، به عنوان منتخب برگزیده شدم.

این هنرمند مشهدی با اشاره به اتخاذ تصمیم به ادامه تحصیل به‌صورت تخصصی در رشته نقاشی و چاپ دستی، گفت: با توجه به فعالیت‌های هنری موفق و کسب رتبه علمی، توانستم با اخذ پذیرش از دانشگاه تیساید انگلستان برای مقطع کارشناسی ارشد و تحصیل در رشته هنر‌های زیبا وارد این دانشگاه شوم؛ جایی که پایه‌های تفکر انتقادی و روش تحقیق در مورد آثار هنری را در ذهنم مستحکم کرد و به بازنگری آثار خود پرداختم.

عظیمی مجاور تاکید کرد: در طول سال‌ها، همواره شیوه کار خود را اصلاح کردم و تغییرات مداوم در آن ایجاد کردم و در عین حال توانسته‌ام رویکرد منحصر به فردی را توسعه دهم که اخیرا به اتزاع کامل و کمینه گرایی مبتنی بر رنگ رسیده است؛ این روند طولانی از واقع گرایی و عینیت گرایی آغاز شده و به انتزاع رسیده است.

وی با اشاره به اینکه آثارش در بیش از ۲۰ نمایشگاه، انفرادی و گروهی، در گالری‌های معتبری مانند Sunny Bank Mills در لیدز و گالری Constantine Building در دانشگاه Teesside به نمایش درآمده است، گفت: شرکت در این نمایشگاه‌ها به من این فرصت را داد تا با مخاطبان بین المللی و هنرمندان دیگر ارتباط برقرار کنم و این مهم، حضورم در دنیای هنر را بیشتر تقویت کرد.

این هنرمند بین المللی پیرامون آخرین نمایشگاه خود بیان کرد: نمایشگاه “دوصدا، یک دید Two Voices, One Vision”، کاوش قابل توجهی از تعاملات رنگی بود که از منتقدان بازخورد‌های خوبی دریافت کرد؛ این نمایشگاه نتیجه همکاری من و یک هنرمند هندی بود که تلاش کرده بودیم با ارایه رنگ‌های خالص بر روی بلوک‌های چوبی که در کنار هم روی دیوار نصب شده بودند، تاثیر رنگ‌های خالص و ارتباط آنها در کنار یکدیگر را به مخاطبان نشان دهیم.

عظیمی مجاور ادامه داد: در رنگ‌هایی که هنرمند ایرانی از فرهنگ تصویری ایران و هنرمند هندی از فرهنگ تصویری هندوستان اقتباس کرد و با هماهنگ کردن آنها و نمایش در کنار یکدیگر، سعی شد نشان دهند تعامل و همکاری دو هنرمند از دو فرهنگ مختلف باشد که چگونه می‌توانند با توجه به هدفی مشخص، به نتیجه برسند و در نهایت یک اثر واحد را به مخاطبان ارایه دهند.

وی خاطر نشان کرد: این نمایش در واقع تمرینی برای تعامل دو هنرمند تجسمی ایرانی و هندی در قالب پایان‌نامه تحصیلی آنها بود، این در حالی است که هنر تجسمی، هنری انفرادی محسوب شده و همکاری هنرمندان در آن به ندرت و به سختی اتفاق می‌افتد.

عظیمی مجاور با اشاره به اینکه طی ادوار گذشته تلاش‌هایی نیز در عرصه هنر‌های تجسمی معاصر صورت پذیرفته که مورد توجه قرار گرفته است، بیان کرد: اینجانب مفتخر به دریافت جوایز متعددی از جمله «جایزه کارت هنری کاربافو» و «انتخاب سالانه هنرمندان نسل نو در گالری شیرین» بوده‌ام.

این هنرمند بین المللی تصریح کرد: سابقه تدریس نقاشی و طراحی نیز بخشی از کارنامه فعالیت‌هایم را به خود اختصاص می‌دهد، چرا که آموزش را جایی می‌دانم که هنرمند در کنار سایرین، به افزایش مهارت‌ها و وسعت دید خود می‌پردازد و یک معلم، هنر را نه طبق تعریف سنتی یک استاد، بلکه یک راهنما می‌داند که همراه شاگردان خود حرکت می‌کند و در کنار مهارت‌های تکنیکی، باید مسلط به تاریخ هنر و مباحث تئوریک و نقد هنر باشد؛ بر این عقیده هستم که یک معلم هنر، باید همواره آماده پذیرش ساختارشکنی‌ها و پذیرش ایده‌های نو با توجه به موازنات تاریخ هنر باشد.

وی در ادامه با اشاره به اینکه هر اثر هنری از دو بخش فرم و محتوا تشکیل شده است، گفت: آثار من عمیقاً ریشه در فرمالیسم و توجه بر فرم قرار دارند، بر این عقیده هستم که محتوا زاییده فرم است و توجه بیش از حد به محتوا، هنرمند را دچار انحراف از مسیر خود می‌کند، در حالی‌که توجه به فرم همواره مانند یک راهنما برای او عمل می‌کند و اجازه ایجاد وقفه در کار او را نمی‌دهد.

عظیمی مجاور ادامه داد: ابایی از اینکه آثارم دکوراتیو خطاب شوند، ندارم بلکه این را یک موفقیت برای خود می‌دانم، چرا که بر اساس تعاریف هنر و زیبایی شناسی، یک اثر هنری باید زیبا باشد که البته تعریف زیبایی از نظر هر فرد متفاوت است و از نظر من، یک اثر زیبا باید چشمان و ذهن مخاطب را درگیر خود کند و وظیفه یک هنرمند تاکید بر اصول زیبایی شناسی خود و مداومت در کار است و در این مسیر باید تلاش کند تا فرم و زبان هنری خود را بیابد و آنرا پیشرفت دهد.

این هنرمند ایرانی تاکید کرد: آثار من معمولا داستانی ندارند و تنها دلیل خلق آنها این است که به نظر من، زیبا هستند و باید خلق می‌شدند و از ارائه تفاسیر پیچیده درباره آنها پرهیز کرده و ترجیح می‌دهم دلیل خلق آنها را به ساده‌ترین شکل ممکن ارائه دهم؛ بر این نظر هستم که زیبایی در ابتدا، در سادگی و شکل‌های هندسی ساده و خطوط صاف نهفته است و اصولی مانند دقت در اجرا و تسلط بر ابزار و دانش رنگ شناسی، می‌توانند به کمک این اصول بیایند و چه بهتر که یک هنرمند تجسمی از امکاناتی مانند رنگ شناسی به نفع اثر خود استفاده کند، بشرط اینکه غرق در امکانات و ابزار‌ها نشود و از فرم خود جدا شود.

عظیمی مجاور با اظهار به اینکه در هنرش یک تجربه گراست و تجربه گرایی به معنی تجربه کردن ابزار‌ها و فرم‌ها است که باعث پیشرفت تکنیکی و فکری هنرمند شده و چیزی شبیه به افزایش وسعت دید می‌شود، بیان کرد: نقطه‌ای که در آن ایستاده‌ام را نتیجه تجربه‌گرایی خود می‌دانم و معتقدم که اگر شجاعت تجربه گرایی و گذار از تجربه‌های موفق پیشین را نداشتک، هرگز دست به تولید آثاری مانند مجموعه آخر خود که آثاری کاملا کمینه‌گرا (مینی مال) هستند، نمیزدم.

این هنرمند بین المللی افزود: چرا که تولید چنین آثاری پس از خلق آثاری موفق که واقع‌گرا بوده‌اند، می‌تواند با واکنش منفی مخاطبان رو‌به‌رو شوند و جرات رو‌به‌رو شدن با این واکنش‌ها، از ذهنی خلاق و جستجوگر نشات می‌گیرد که جذابیت تجربه ایده و اثری که در ذهن دارد، برایش مهم‌تر از بازخوردهاست.

 احسان علاوه بر نمایشگاه‌های خود، در آموزش هنر، برگزاری کارگاه‌های چاپ و آموزش هنرجویان در کار‌های خلاق نیز مشارکت داشته است. تعهد او به ادامه این مسیر است و این را بخشی از شخصیت خود می‌داند که حاضر به از دست دادن آن نیست.

در حالی که او همچنان مرز‌های هنر خود را پیش می‌برد، همزمان با تلاش‌های مداوم برای به نمایش گذاشتن آثارش در سطح بین‌المللی، فعالانه بر روی پروژه‌های جدیدی کار می‌کند و در حال تثبیت خود به عنوان یک چهره اصلی در انتزاع معاصر است.