به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، با وجود حضور تنها در پنج قسمت از هفت قسمت فصل دوم سریال پساآخرالزمانی «آخرین بازمانده از ما» از اچ بی او مکس، پاسکال تصمیمی جسورانه گرفته است، آن هم شرکت در رقابت بازیگر نقش اول مرد در جوایز پرایم‌تایم امی.
تصمیمی که نه‌تنها سوالاتی جدی درباره عدالت و درستی دسته‌بندی‌ها ایجاد کرده، بلکه نگاه‌ها را به سمت مسئولیت گروه بازیگران آکادمی تلویزیون جلب کرده که آیا باید در چنین مواردی دخالت کنند یا نه؟
در فصل دوم، شخصیت پاسکال یعنی جوئل، مشابه نسخه اصلی بازی خیلی زود از قصه حذف می‌شود. هرچند تأثیر عاطفی او تا پایان داستان احساس می‌شود اما از نظر زمانی، نقش او بیشتر شبیه یک حضور افتخاری کش‌دار است تا یک نقش اول واقعی.
با این حال، او خود را در رقابتی قرار داده که دیگر نامزدهایش از ابتدا تا انتهای هر قسمت، بار اصلی سریال‌هایشان را به دوش کشیده‌اند.
البته این تاکتیک بی‌سابقه نیست. دو سال پیش، برایان کاکس در سریال «وراثت» تنها تا آغاز قسمت سوم فصل پایانی زنده بود اما با این حال در کنار جرمی استرانگ و برنده نهایی کی‌یرن کالکین، نامزد نقش اول مرد شد.
هرچند حضور کاریزماتیک کاکس در قلب قصه انکارناپذیر بود، اما موقعیت پاسکال متفاوت است. چرا که تمرکز فصل دوم به‌طور کلی از شخصیت جوئل فاصله گرفته و به سختی می‌توان ادعا کرد که نقش او بار احساسی این فصل را تحمل کرده است.
این اتفاق، بار دیگر خلأ نظارت جدی بر روند دسته‌بندی بازیگران در جوایز را برجسته می‌کند. در حال حاضر، تصمیم نهایی درباره ثبت‌نام در یک دسته‌بندی به عهده بازیگر و تیم تولید است. مگر در موارد استثنایی که قوانین روشن نقض شوند (مانند حذف پیتر مک‌نیکول از «ویپ» در ۲۰۱۶ به‌خاطر حضور بیش از حد در قسمت‌ها)، معمولاً ثبت‌نام‌ها بدون مانع پیش می‌روند.
در گذشته نیز این مسئله به بروز جنجال‌هایی منجر شده که گاهی آکادمی مجبور به دخالت شده است؛ برای مثال، زمانی که «نیلوفر سفید» سعی کرد فصل دوم را در بخش مینی‌سریال ثبت کند اما به خاطر حضور شخصیت‌های تکرارشونده به دسته سریال‌های درام منتقل شد.
امسال هم، احتمال زیادی وجود دارد که الکسیس بلدل به خاطر حضور تنها در قسمت آخر «سرگذشت ندیمه»، از دسته بازیگر مهمان زن حذف شود. هرچند که پیش‌تر در همین دسته برنده شده بود. در هر دو مورد، آکادمی دخالت کرد تا از عدالت و انسجام در فرآیندها دفاع کند. درواقع مسئولین جشنواره سعی دارند اثبات کنند صرفاً ستاره بودن یک بازیگر، نباید توجیهی برای ثبت‌نام در دسته نقش اول باشد.
در طرف دیگر ماجرا، سریال کمدی «چهار فصل» دو بازیگر اصلی یعنی استیو کرل و تینا فی را در نقش اول ثبت کرده، با اینکه ماهیت سریال گروه‌محور است.حتی اگر این دو واقعاً نقش اول محسوب شوند، چرا کلمن دومینگو باید به عنوان نقش مکمل مطرح شود؟ آیا او قدرت دراماتیک یا حضور مؤثرتری ندارد؟
سکوت هیئت حاکمه شاخه بازیگری آکادمی در این زمینه جای نگرانی دارد. به نظر می‌رسد آن‌ها می‌ترسند که با یک تصمیم، در جعبه پاندورای بازبینی‌های سریالی و دسته‌بندی‌های دوباره گیر بیفتند. مشابه سال گذشته که بحث‌برانگیزترین مورد، تلاش برای بازبینی ثبت‌نام سریال «خرس» به عنوان کمدی بود. تلاش‌هایی که نهایتاً شکست خورد اما سریال هم به‌طور غیرمنتظره‌ای جایزه را از دست داد؛ پس شاید تاثیرگذار هم بود.
از سوی دیگر، مراسم گلدن‌گلوب که سال‌ها تحت نظر انجمن مطبوعات خارجی هالیوود برگزار می‌شد، سابقه به‌مراتب محکم‌تری در مقابله با این موارد دارد. آن‌ها قبلاً بازیگرانی مثل آلیشیا ویکاندر در «دختر دانمارکی» و رونی مارا در «کارول» را از نقش مکمل به نقش اصلی منتقل کردند و یا هانا اینبیندر را از نقش مکمل در سریال «هک‌ها» به نقش اصلی ارتقا دادند.
در مورد پاسکال، این حرکت یا یک استراتژی شجاعانه یا یک قمار سنگین است. رقابت در دسته نقش اول مرد درام امسال بسیار شدید است؛ دیگو لونا با فصل دوم «اندور»، آدام اسکات با بازی درخشانش در «جدایی» از اپل تی‌وی، ادی ردمین در تریلر «روز شغال» و نوآ وایل در سریال پزشکی «پیت» همه از چهره‌هایی هستند که احتمال جلب نظر رأی‌دهندگان را دارند.
هرچند پاسکال در قسمت‌های پایانی از طریق فلش‌بک بازمی‌گردد، اما حضور او بیشتر مناسب دسته نقش مکمل بوده است. حتی اگر بخواهیم او را در دسته مهمان حساب کنیم، قوانین جدید امی مانع از این ثبت‌نام خواهند شدکه البته موضوع مفصلی است. اما یک سوال بنیادین همچنان پابرجاست؛ امروز، چه چیزی یک نقش را نقش اول می‌کند؟ مدت زمان حضور؟ عمق احساسی؟ اهمیت در داستان؟ یا صرفاً قدرت چهره بودن در صنعت؟
پاسکال یک ستاره بااستعداد قابل توجهی است که به‌نظر می‌رسد به‌زودی با بازی در فیلم عاشقانه سلین سونگ ،«مادیالیست‌ها»، در نقش آقای شگفت‌انگیز در «چهار شگفت‌انگیز: اولین گام‌ها» و همراه با واکین فینیکس در اثر جدید آری آستر «ادینگتون» بر پرده‌های سینما خواهد درخشید.
نامزدی‌اش در فصل اول «آخرین بازمانده ما» نیز کاملاً سزاوارانه بود. اما این بار، درخواست برای دریافت جایزه در برابر نقشی کوتاه هرچند تاثیرگذار شاید بیش از حد جاه‌طلبانه باشد، به‌ویژه در شرایطی که دیگر بازیگران، هر هفته و هر قسمت، بار کامل سریال‌شان را به دوش می‌کشند.
در آستانه رأی‌گیری امی، شاید وقت آن رسیده که آکادمی تلویزیون بار دیگر نقش خود را به عنوان یک نهاد داوری و حامی عدالت خلاقه بازبینی کند. یکپارچگی دسته‌بندی‌ها و احترام به هنرمندانی که واقعاً در مرکز روایت‌های تلویزیونی قرار دارند، بیش از هر زمان دیگر اهمیت دارد.
شاید همه این حرف‌ها به گوش کسی نرود و پاسکال، باز هم نامزد شود. در این صورت، تنها چیزی که برای دریافت امی نقش اول نیاز خواهی داشت، دو سکانس، یک مرگ و یک مدیر برنامه درجه‌یک خواهد بود.
مترجم: ریحانه اسکندری
منبع:ورایتی
۲۴۲۲۴۴
source