در ادامه غزل شیبانی را با هم می‌خوانیم؛
*
این زلف به خون تر شده، زلف وطن ماست
این پیکر صدپاره، تن ماست، تن ماست
این طره که افشان شده بر صفحه‌ی هستی
غمنامه‌ای از میهن ما و محن ماست
این پهلوی زهراست میان در و دیوار
این داغِ دلِ حیدرِ خیبرشکنِ ماست
این خون که شتک زد به دلِ آهن و آوار
خون جگر و حلق حسین و حسن ماست
با این همه هرگز نهراسیم ز دشمن
تا دست علی، پنجه‌ی مرهب‌فکن ماست
هنگام نبرد است، الا شیعه‌ی حیدر!
برخیز که هنگام به میدان زدنِ ماست
برخیز و به میدان شو چون تیغ برهنه
با خصم بگو پرچم ایران کفن ماست
source