به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم تهاجم رژیم صهیونیستی به ساختمان شیشه‌ای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، نه فقط زخمی بر چهره رسانه ملی نشاند، بلکه تابلویی ماندگار از پایداری و دلاوری را ترسیم کرد.
در این میان، ایستادگی “سحر امامی”، گوینده شبکه خبر، که تا واپسین لحظات، استودیو را ترک نکرد، در حافظه جمعی و تاریخ رسانه‌ای این سرزمین، جاودانه شد.
این رخداد، بار دیگر سیمای واقعی رژیمی را عیان ساخت که از حمله به مراکز غیرنظامی و رسانه‌ای نیز روی‌گردان نیست؛ در حالی که پیمان جبلی رئیس سازمان صداوسیما، با یادآوری شهادت جان‌گداز بیش از 300 خبرنگار در غزه، نقاب از چهره جنایات خاموش علیه آزادی بیان برداشت.
تاریخ گواهی می‌دهد که در کارزارهای نابرابر، رسانه‌ها همواره در خط مقدم نبرد روایت‌ها ایستاده‌اند. یورش ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به ساختمان صداوسیما در ایران، یادآور حملات مشابه به کانون‌های رسانه‌ای در مناطق بحرانی، به‌ویژه غزه است.
این تهاجمات، نه‌تنها نقض آشکار قوانین بین‌المللی و حقوق بشردوستانه است، بلکه کوششی عبث برای خاموش کردن ندای حقیقت و ایجاد هراس در میان خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای است. اما آنچه در این میان می‌درخشد، روحیه مقاومت و سلحشوری کسانی است که حتی در دل خطر، از ادای رسالت خویش باز نمی‌مانند. حماسه صداوسیما و دلاوری خبرنگاران آن، برگ زرینی در دفتر مقاومت رسانه‌ای جهان افزود.
تبلور تعهد و شجاعت
لحظاتی پیش از فروریختن بنا و زبانه کشیدن آتش، در میان بهت و اضطراب ناشی از تهاجم، “سحر امامی”، گوینده توانمند شبکه خبر، با صدایی لرزان اما استوار، به اطلاع‌رسانی ادامه داد. او که می‌توانست صحنه را ترک کند و جان خویش را برهاند، تا آخرین دم در کنار همکارانش ایستاد و پیام مظلومیت و مقاومت را از قلب حادثه به گوش جهانیان رساند.
این عمل او، فراتر از یک وظیفه حرفه‌ای، نمادی از تعهد ژرف به رسالت رسانه‌ای و دلیری بی‌مانندی بود که در تاریخ معاصر کم‌نظیر است. ندای او، پژواک صدای هزاران خبرنگار و رسانه‌گری بود که در طول تاریخ، زیر تیغ بیداد و تجاوز، قلم و دوربین خود را زمین نگذاشتند.
افشای جنایت پنهان علیه خبرنگاران
در پی این حمله، پیمان جبلی رئیس سازمان صداوسیما، با حضور در محل حادثه و ایراد سخنانی قاطع، ابعاد تازه‌ای از این جنایت را آشکار ساخت. وی با اشاره به شهادت مظلومانه بیش از 300 خبرنگار در نوار غزه به دست رژیم صهیونیستی، این حمله را در راستای سیاست‌های کلی این رژیم برای خفه کردن صدای حق و جلوگیری از بازتاب جنایاتش دانست.
سخنان جبلی، نه‌تنها نقاب از چهره مظلومیت خبرنگاران فلسطینی برداشت، بلکه با یادآوری جان‌فشانی‌های آنان، بار مسئولیت جامعه جهانی را در قبال این جنایات سنگین‌تر کرد. او تأکید کرد که حمله به ساختمان صداوسیما، دنباله همان خط تخریبی است که سال‌هاست علیه رسانه‌های مستقل در منطقه اعمال می‌شود.
کاغذ خونین خبر؛ تصویری رسا از مظلومیت و مقاومت
در میان تصاویر منتشر شده از صحنه فاجعه، تصویری از “پیمان جبلی” که “کاغذ خونین خبر” را در دستانش گرفته بود، به‌سرعت در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های بین‌المللی بازتاب پیدا کرد و به نمادی از این رخداد تبدیل شد.
این کاغذ، که به خون بی‌گناهان آغشته بود، گویاترین سند از وحشی‌گری مهاجمان و مظلومیت قربانیان بود. این تصویر، تنها یک پاره کاغذ نبود، بلکه فریادی خاموش و روایتی بی‌زبان از قربانیانی بود که جان خود را در راه انتشار حقیقت به خطر می‌اندازند.
محکومیت گسترده جهانی و اهمیت این رخداد
به‌دنبال این حمله، سیل خروشان محکومیت‌ها از سوی سازمان‌های بین‌المللی، دولت‌ها و نهادهای حقوق بشری به راه افتاد. سازمان ملل متحد، یونسکو، فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران و بسیاری از کشورهای جهان، این عمل را نقض آشکار قوانین بین‌المللی و تعدی به آزادی بیان دانستند.
این محکومیت‌ها، بیانگر اهمیت این رخداد در عرصه بین‌المللی بود؛ حادثه‌ای که بار دیگر نمایان ساخت چگونه رژیم صهیونیستی برای دستیابی به اهداف پلید خود، از هیچ حربه‌ای، حتی حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی و رسانه‌ای، دریغ نمی‌ورزد. این واقعه، هشداری به جامعه جهانی بود تا بیش از پیش نسبت به حمایت از خبرنگاران و رسانه‌ها در مناطق جنگ‌زده احساس مسئولیت کند.
حمله به ساختمان صداوسیما، اگرچه جان‌کاه و مصیبت‌بار بود، اما درعین‌حال، نمادی از استواری و پایداری رسانه‌ای را به نمایش گذاشت. ندای “سحر امامی”، سخنان روشنگرانه “پیمان جبلی” و تصویر تکان‌دهنده “کاغذ خونین خبر”، همگی به‌منزله سندی تاریخی از ایستادگی در برابر ستم و تعهد به رسالت آگاهی‌بخشی، در ضمیر ناخودآگاه جمعی ثبت خواهد شد.
این رخداد، بار دیگر ثابت کرد که اگرچه می‌توان بناها را ویران کرد، اما آوای حقیقت را هرگز نمی‌توان در گلو خفه کرد.
انتهای پیام/
source