انواع آسیب‌های چشمی در ورزش
آسیب‌های چشمی مرتبط با ورزش می‌توانند از خراش یا کبودی روی پلک‌ها تا آسیب‌های تهدیدکننده بینایی متغیر باشند.
برخی از آسیب‌های رایج عبارتند از:
- خراش قرنیه یا خراش روی سطح چشم
- کبودی پلک‌ها یا پوست اطراف چشم
- جداشدگی شبکیه که در صورت عدم درمان سریع می‌تواند منجر به از دست دادن دائمی بینایی شود
- آب مروارید ناشی از ضربه
- خونریزی زیر ملتحمه یا ظاهر شدن لکه‌های خون روی چشم
- خونریزی داخل کره چشم
- شکستگی استخوان اطراف چشم
- آسیب به عصب بینایی و آب سیاه
- آسیب‌های چشم باز (open eye injuries)که با پارگی لایه‌های بیرونی چشم و بیرون‌زدگی محتوای درونی آن همراه هستند و ممکن است منجر به از دست دادن دائمی بینایی شوند
چطور از آسیب‌های چشم در ورزش جلوگیری کنیم؟
فعالیت‌ها و ورزش‌های گوناگون میزان‌های متفاوتی از خطر آسیب دیدگی چشم را دارند. مطمئن شوید که برای هر فعالیت از نوع مناسب محافظ چشم استفاده می‌کنید. عینک‌های معمولی محافظت مناسبی از چشم ارائه نمی‌دهند و در برخی موارد، در صورت شکستن، می‌توانند آسیب را بدتر کنند.
برای ورزش‌هایی مانند بسکتبال، ورزش‌های راکتی، فوتبال و هاکی روی چمن باید از عینک‌های ورزشی محافظ با پلاستیک نشکن به نام لنزهای پلی کربنات استفاده شود.
در هاکی روی یخ و لاکراس، از کلاه ایمنی با ماسک صورت پلی کربنات یا محافظ سیمی استفاده کنید.
بوکس و هنرهای رزمی تمام‌تماسی، خطر بسیار بالایی از آسیب‌های جدی و حتی کورکننده چشم را به همراه دارند. هیچ محافظ چشم رضایت‌بخشی برای بوکس وجود ندارد، اگرچه دستکش‌های بدون انگشت شست ممکن است تعداد آسیب‌های چشم بوکس را کاهش دهند.
چه زمانی باید از ورزش کناره‌گیری کرد؟
اگر از قبل در یک چشم خود کاهش بینایی دارید، قبل از شرکت در یک ورزش پرخطر، در نظر بگیرید که آیا ارزش آسیب رساندن به چشم دیگر خود را دارد یا خیر. با چشم پزشک خود مشورت کنید تا ببینید چه محافظ چشم مناسبی در دسترس است و آیا او شرکت در هرگونه ورزش پربرخورد یا پرخطر دیگر را توصیه می‌کنند یا خیر.
تماشاگران در رویدادهای ورزشی نیز باید مراقب باشند. توپ‌ها، چوب‌های بازی و خود بازیکنان می‌توانند به تماشاگران برخورد کنند. حواستان به بازی باشد و مراقب توپ‌های به خطا رفته و اشیاء پرتاب شده باشید.
source