استاد فرشچیان از نگاه شاگردانش | معلمی کاربلد بود

به گزارش شهرآرانیوز، استاد علی پتگر و کاظم چلیپا که خود، امروز از جمله نقاشان معروف کشور هستند، در هنرستان هنر‌های زیبای تهران در سال‌های ۵۴ تا ۵۶، پای کلاس درس نگارگری استاد فرشچیان بودند و در گفت‌و‌گو با شهرآرانیوز، نظرشان را نسبت به معلم دیرینه‌شان بیان کردند. 

بزرگ‌ترین استاد نگارگری کشور است که هیچ کس نمی‌تواند جای او را بگیرد

علی پِتگر، فرزند جعفر پِتگر که از اساتید صاحب سبک در حوزه نقاشی مذهبی و آیینی است، درباره استاد فرشچیان اظهار کرد: مرحوم استاد فرشچیان بزرگ‌ترین استاد نگارگری ما در کشور بود و هیچ استادی را تابه‌حال در این حد نداشتیم و هنوز هم نداریم که این حُسن بزرگ استاد است.

پتگر بیان کرد: من قبل از انقلاب شاگرد استاد بودم. ایشان بسیار خوش‌اخلاق و خوش‌تیپ بود و در تعلیم، دست‌ودل‌باز بود و برای هنرجو کم نمی‌گذاشت و این موضوع نیز از دیگرخوبی‌های بارز استاد بود. 

این استاد نقاش ادامه داد: ایشان با گشاده‌رویی پاسخ دانش‌آموزان را می‌داد و در حوزه کاری خود مهارت عجیب و فوق‌العاده‌ای داشت که هر کسی قادر به آن نیست. 

پِتگر تصریح کرد: بسیاری از آثار استاد بعد از انقلاب محتوا‌های مذهبی داشت که با سبک خاصی آن‌ها را طراحی می‌کرد و همین باعث شده بود مردم، به‌خاطر سبک جدیدی که به کار گرفته بود، از آن‌ها استقبال کنند. همچنین استاد فرشچیان در دوره‌ای از کارش، نقاشی رئال را به سبک غربی وارد مینیاتور کرد که این سبک نیز از جمله نوآوری‌های کاری وی بود.

استاد فرشچیان، یک معلم کاربلد و عملگرا بود

کاظم چلیپا یکی دیگر از هنرآموزان استاد فرشچیان است که با ابرازتأسف از شنیدن خبر درگذشت استاد محمود فرشچیان گفت: سال ۱۳۵۶ وقتی در هنرستان تهران درس می‌خواندم، استاد فرشچیان معلم ما در رشته نگارگری بود که تنها به ما درس تئوری نمی‌داد، بلکه خودش پابه‌پای طرح‌های بچه‌ها می‌ایستاد و کمکشان می‌کرد. علاوه بر این، استاد مهرگان نیز به‌عنوان کمک، در کلاس حضور داشتند و تدریسی فوق‌العاده را ما در آن دو سال تجربه کردیم. 

این استاد باسابقه نقاشی بیان کرد: استادانی که به دانش‌آموزان خود نه‌تنها علم، بلکه عشق به هنر و عمل را آموزش می‌دهند، همواره در یاد‌ها باقی می‌مانند. به‌ویژه در رشته‌هایی مانند نگارگری که نیازمند دقت و تمرین فراوان است، وجود یک استاد عملگرا و کاربلد می‌تواند تأثیر عمیق و ماندگاری بر یادگیری دانش‌آموزان داشته باشد.

چلیپا با بیان اینکه شنیدن خبر فوت استاد فرشچیان با توجه به اینکه چندسالی، هنرآموز وی بوده، مایه ناراحتی او شده است، ابراز کرد: اگرچه حس ناراحتی‌ای که من و شما از فقدان ایشان داریم، کاملاً طبیعی و انسانی است؛ اما باید گفت مرگ یک استاد بزرگ، نه‌تنها ازدست‌دادن یک فرد، بلکه ازدست‌دادن یک منبع الهام و دانش به شمار می‌آید.

وی درباره اهمیت وجود اساتید مطرح و بنامی همچون فرشچیان و فقدان آن‌ها، خاطرنشان کرد: هر هنرمندی ویژگی‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان انتظار داشت کسی عیناً شبیه به استاد فرشچیان باشد. بااین‌حال، امیدواریم که نسل‌های جدید هنرمندان با الهام از آثار و آموزه‌های استادان پیشین، راه خود را پیدا کنند و هنر را با شور و اشتیاق ادامه دهند. 

چلیپا در پایان تأکید کرد: یاد و خاطره چنین استادانی همیشه زنده خواهد ماند و می‌تواند الهام‌بخش نسل‌های آینده باشد. این یاد‌ها نه‌تنها به ما کمک می‌کند تا از تجربیات گذشته بیاموزیم، بلکه ما را ترغیب می‌کند تا در مسیر هنر و خلاقیت گام برداریم و به تداوم میراث فرهنگی خود ادامه دهیم.