۱۲:۳۴ – ۲۰ اسفند ۱۴۰۳
باشگاه خبرنگاران جوان – دنیای کنونی ما عصر تاخت و تاز وسایل ارتباطی به خصوص اینترنت و فضای مجازی است. فضا‌های مجازی نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی هستند که با این که عمر خیلی زیادی ندارند توانسته‌اند به خوبی در زندگی مردم جا باز کنند.
مردم در سنین مختلف و از گروه‌های اجتماعی متفاوت در فضای مجازی کنار هم آمده‌اند و از فاصله‌های بسیار دور در دنیای واقعی از این طریق با هم ارتباط برقرار می‌کنند. اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مانند بسیاری از پدیده‌های دیگر دارای پیامد‌های مثبت و منفی می‌باشد که با برنامه ریزی و بالا بردن سطح آگاهی عمومی می‌توان از آثار و دستاورد‌های مثبت آن بهره گرفت و پیامد‌های منفی را به حداقل رساند.
کاربری کنترل نشده فضای مجازی موجب می‌شود نوجوانان منزوی و دچار پرخاشگری شده و دیگر پدر و مادر را به عنوان دوست و رفیق خود ندانند. فضای مجازی فرصت و مجالی نو برای شکل گیری ارتباطات اجتماعی فراهم آورده است.
از موارد مهم آسیب‌های روان در فضای مجازی، می‌توان به چند نمونه مهم از جمله عدم اعتماد بنفس، اختلالات خواب، ارتباط انسانی، اعتیاد به اینترنت، لذت نبردن از زندگی واقعی، کاهش مهارت‌های اجتماعی، کاهش احساسات، متن گرایی، انعطاف پذیری هویتی، دریافت‌های جایگزین، تاثیر بر افکار عمومی و پدید آوردن جهل عمومی اشاره کرد.
حتی می‌توان به علایم آسیب روانی اینترنت بر کودکان نیز به مواردی اشاره کرد، از جمله این که کودکان به دلیل موقعیت سنی خود، تمایل بیشتری به تکنولوژی‌های مدرن دارند و از آن تاثیر می‌پذیرند، ناتوانی از دست کشیدن بازی، فراموش کردن وظایف تحصیلی، اختلالات در زمان خواب و آسیب‌های جسمانی ناشی از عدم تحرک و یکجا ماندن یا آسیب‌های چشمی و دستی.
اما باتوجه به تمامی این موارد، می‌توان با رفتار‌هایی مناسب از آسیب‌های روانی فرزندان در فضای مجازی پیشگیری کرد، این رفتار‌ها می‌تواند، شامل این باشد که والدین سعی کنند سواد رسانه‌ای خود را افزایش دهند تا در صورت لزوم بتوانند استفاده فرزندان خود را از فضای مجازی محدود کنند، همچنین نسبت به جانمایی رایانه حساس باشند، برای تعیین حدود و مرز‌ها مانند یک تیم کار کنند و بر اساس توافق با یکدیگر، قوانین رایانه‌ای خانوادگی تنظیم کنند.
منبع: پلیس
source