«سید جعفر حمیدی»، نویسنده، مولف و شاعر بوشهری که امروز دار فانی را وداع گفت، آثار فاخری در حوزه شعر و ادبیات فارسی از خود به یادگار گذاشته است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، «سید جعفر حمیدی» استاد زبان و ادبیات فارسی در سن ۸۹ سالگی درگذشت، این شاعر و نویسنده بوشهری کتاب‌های متعددی در حوزه تاریخ ادبیات و تاریخ معاصر نوشته است.
کتاب‌های:
«وصلت در سده تظلم»، «ابراهیم ابراهیم»، «از خون کبوتران»، «ابر باران بار»، «از سایه تا نشان»، «وزیرکشان»، «تاریخ نگاران»، «سعدی در کیش»، «تاریخ اورشلیم»، «بوشهر در مطبوعات عصر قاجار، «بندر ریگ»، «فرهنگ‌نامه بوشهر»، «سی بوشهر»، «صد رباعی، صد غزل، صد دوبیتی»، «نهضت ابوسعید گناوه‌ای»، «دگرگون‌نامه»، «منظومه‌هایی برای خلیج فارس»، «میرمُهنّا» و… از جمله تالیفاتی است که استاد حمیدی در این سال‌ها منتشر کرده است.
او در یکی از اشعار خود زادگاهش بوشهر را این گونه توصیف می‌کند:
سی بوشهر هیچکی دلش مثل مو غمگین نبیده
دل هیچکی مثل مو یه کاسه‌ی خین نبیده
بخدا وقتی که فکرش میکنم تش می‌گیرم
هیچکی دردش مثل مو‌ای همه سنگین نبیده
او دریاش که میگن شورن و غره‌ی نمکن
سی مو مثل شکرن شیرین‌تر از‌ای نبیده
تو کیچه پس کیچه هاش وقتی که تیفون می‌پیچه
هیچ غناهشتی ایجور دلکش و شیرین نبیده‌ای صدوی غره طراقاش شو بارونی خشن
ازو خش‌تر بخدا تا چین و ماچین نبیده
خیلی شهرا نبیده، وختی که بوشر بیده تش
مث بوشهر زیترا شهری خوش آئین نبیده
اگه حالا ایجورن، غربت غم تو دلشن
زیترا مثل حالا، اینهمه دل خین نبیده
توسوناش اگه گرمن، مگه تخصیر خوشن
او هواش ایجورین، بیخودی همچین نبیده
تو زمسون عوضش مثل بهارن زمیناش
هرکجا سیل می‌کنی، بی گل و نسرین نبیده
سی چی میگین کیچه هاش او شلی و پر سبخن
کیچه هاشم بخدا، ایجور که میگین نبیده
پس افتو که بری دل سی بوشر پر می‌زنه
خاک هیچ جوی دیگه دامنگیر و سنگین نبیده
«سید جعفر حمیدی» سال ۱۳۱۵ در بندر بوشهر متولد شد.
او تحصیلات ابتدایی تا متوسطه را در بوشهر سپری کرد.
پس از آن به عنوان شاگرد اول دیپلم ادبی، بدون کنکور دوره لیسانس ادبیات فارسی را در دانشگاه شیراز گذراند.
حمیدی بعد از پایان خدمت سربازی به تدریس در دبیرستان سعادت بوشهر مشغول شد.
وی در سال ۱۳۴۶ به تهران آمد و موفق به اخذ فوق لیسانس علوم تربیتی و روانشناسی شد. پس از آن در سال ۱۳۵۵ دوره فوق لیسانس ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران گذراند.
استاد حمیدی پس از اخذ کارشناسی ارشد در رشته ادبیات، برای گذراندن دوره دکترا در همین رشته وارد دانشگاه فردوسی مشهد شد و در سال ۱۳۶۳ به این مهم دست یافت.
این استاد دانشگاه و نویسنده جنوبی تا سال ۱۳۶۵ در وزارت آموزش و پرورش مشغول به خدمت بود و در این سال به وزارت علوم و دانشگاه شهید بهشتی انتقال یافت و در نهایت با درجه استاد تمام از دانشکده ادبیات فارسی این دانشگاه بازنشسته شد.
source