به گزارش راهبرد معاصر؛ سهاب محبعلی که قصد دارد نمایش «لوبوتومی» را از ۱۵ شهریور در سالن شماره ۲ پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه ببرد، درباره روند تولید این اثر نمایشی گفت: ایده ساخت نمایش «لوبوتومی» را سال‌ها در ذهن داشتم. روش درمانی غیرانسانی که تا چند دهه قبل رواج داشت و آگاهی و شعور بیمار را با خشونت از بین می‌برد. این مساله به‌خودی خود دارای وجوه دراماتیک زیادی بود که برای من جذاب شد. بعد از پایان اجرای نمایش «راهنمای جامع هیولاشدن»، تصمیم گرفتم تا شروع تحقیق روی این ایده را شروع کنم و همزمان با گروه بازیگران تمرین روی فضاسازی را شروع کردیم.
وی ادامه داد: بعد از سه ماه فرایند نگارش نمایشنامه به پایان رسید و روند تمرین‌ها شکل جدی‌تری به خود گرفت. از چهار ماه پیش تا امروز همچنان به شکل مستمر در حال تمرین و کشف فضا‌های تازه برای اجرای این نمایش هستیم.
محبعلی درباره چرایی پرداختن به سوژه «لوبوتومی»، توضیح داد: جنگ، خشونت و سیستم‌گرایی از گذشته تا هنوز انسان جویای آزادی را سرکوب کرده و ما فکر می‌کنیم لوبوتومی که ظاهراً برای درمان انسان طراحی شده شبیه اینها عمل می‌کند و با از بین بردن آگاهی انسان، فرصت کشف و شهود انسانی را از وی می‌گیرد.
کارگردان «لوبوتومی» درباره ویژگی‌های اجرایی این اثر نمایشی، یادآور شد: تلاش کرده‌ایم به روال نمایش‌های قبلی، چون «موشمرگی»، «آئورا» و «راهنمای جامع هیولاشدن»، تمرکز را روی حفظ ریتم، فضاسازی اکسپرسیونیستی، حضور در ذهن مخاطب به مثابه کاتارسیس و القای حس دلهره بگذاریم و این بار البته رسیدن به رفتار بدن در مسیر مفهوم را نیز پررنگ‌تر کرده‌ایم.
وی در پایان درباره چالش‌های اقتصادی موجود در راه تولید نمایش «لوبوتومی»، تأکید کرد: مهم‌ترین چالش نه صحنه و سالن که درک تلاشی است که یک گروه نمایشی برای خلق یک اثر انجام می‌دهد. بازیگران و عوامل گروه من هشت ماه تلاش کرده‌اند و امیدوارم روند فروش به سیاق آثار گذشته از این کار هم رضایت‌بخش باشد. نکته مهم این است که یک کارگردان بدون تهیه‌کننده، تبلیغات و چهره سینمایی احتمالاً تمام زندگی‌اش را درگیر اثری می‌کند که یک گروه ۳۰ نفره آن را خلق کرده و بنابراین در هر شرایطی در برابر آنها مسئول است. / مهر
source