تالاب گاوخونی؛ خشکیِ بی‌پایان، فریادی بی‌پاسخ

در روز جهانی محیط‌زیست، تصاویر هوایی ثبت‌شده از تالاب بین‌المللی گاوخونی، سندی تلخ از بی‌توجهی به یکی از مهم‌ترین منابع طبیعی کشور را به تصویر می‌کشد. این تالاب، که روزگاری میزبان هزاران پرنده مهاجر و بخشی حیاتی از اکوسیستم شرق اصفهان بود، اکنون سال‌هاست که در عطش آب، به بستری ترک‌خورده و پوشیده از نمک و فلزات سمی تبدیل شده است.تالاب گاوخونی نه‌تنها یک زیست‌بوم باارزش، بلکه حافظ تعادل اقلیمی منطقه بود؛ اما امروز به‌دلیل قطع حقابه‌ی زاینده‌رود، سوءمدیریت منابع آبی و نگاه غیرمحیط‌زیستی به توسعه، از نفس افتاده است.خشکی این تالاب، تنها به معنای نابودی حیات وحش نیست؛ بلکه آغاز زنجیره‌ای از بحران‌هاست: طوفان‌های نمکی، تخریب خاک، افزایش بیماری‌های تنفسی و مهاجرت تدریجی روستاهای اطراف.در این تصاویر هوایی، ما با چشم خود می‌بینیم که چه بر سر این سرمایه ملی آمده است؛ و شاید زمان آن رسیده که نهادهای تصمیم‌گیر، پیش از آنکه دیرتر شود، در برابر مسئولیت خود نسبت به محیط‌زیست، بایستند.